Δημοσιεύσεις | Press

Συνέντευξη στην Mαρία A. Aγγελή  27/07/2017

[open] call / [ανοιχτό] κάλεσμα
Τρεις Έλληνες σύγχρονοι εικαστικοί δημιουργοί συνυπάρχουν και συνδημιουργούν,
θέτοντας ερωτήματα για το έργο τους, το έργο τέχνης εν γένει, και το χωρο-χρόνο που
το φιλοξενεί και πλαισιώνει. Ερευνούν, ανιχνεύουν οδούς μεταξύ τους σύμπλευσης
καθώς και με το κοινό, τολμούν νέους ορισμούς της καλλιτεχνικής δημιουργίας, μέσα
από την περιπλάνησή τους, νοητική και φυσική σε αστικούς χώρους και την
αναμέτρησή τους με την αφετηρία και πληρότητα, ολοκλήρωση του δικού τους έργου.
Μπορεί τη σημερινή εποχή του ανταγωνισμού και της ατομικότητας να υπάρξει συν-
δημιουργία κοινού εικαστικού έργου, ανοικτού μάλιστα στην απρόβλεπτη και
συγκυριακή συμμετοχή ; άγνωστων ή/και γνώριμων επισκεπτών/θεατών;
Ποιος είναι ο στόχος κάθε καλλιτεχνικής δημιουργίας;
Ποιο είναι το αποτύπωμα στον άνθρωπο από τη διαδικασία;
Στη συνέντευξη που ακολουθεί η μαρία α. αγγελή, επιμελήτρια τέχνης, εκπαιδεύτρια
ολιστικής μάθησης και μέλος του κοινοτικού εγχειρήματος «Κιβωτός Κορογώνα»,
συνομιλεί με τη συλλογικότητα [ανοιχτό] κάλεσμα και προσκαλεί το κοινό σε
γνωριμία μαζί τους.
Mαρία A. Aγγελή: Τις τελευταίες δεκαετίες βιώνουμε ιδιαίτερα την ανάγκη της
Τέχνης να συνομιλήσει με το κοινό και τον Τόπο, να ενδυναμώσει τον πολίτη και να
φέρει τον δημιουργό/καλλιτέχνη όχι μόνο κοντά αλλά μέσα στην καθημερινή ζωή.
Μεγάλες διοργανώσεις, i.e. ΕΛΕΥΣΙΣ 2021, Documenta, εστιάζονται σε καλλιτεχνικές
δράσεις που εμπλέκουν σε κάποιο βαθμό το τοπικό ή/και ευρύτερο κοινό. Πού
τοποθετείται η δική σας πρωτοβουλία; Από ποια εσωτερική αναγκαιότητα
γεννήθηκε και εκδηλώθηκε;
Το [Ανοιχτό] Κάλεσμα είναι ένα εγχείρημα διερεύνησης των ορίων του εικαστικού
έργου στο πλαίσιο που ορίζει το φυσικό και το αστικό τοπίο. H αναγκαιότητα του να
εκφραστούμε δημιουργικά μας οδήγησε στην αναζήτηση ενός νέου πλαισίου που θα
έχει βάση την πόλη και το δημόσιο χώρο. Δεν θελήσαμε να κάνουμε κάτι εντός του
υπάρχοντος θεσμοθετημένου πλαισίου αλλά να δημιουργήσουμε κάτι από την αρχή
που να καλύπτει την ιδέα που κινητοποίησε αυτή την πρωτοβουλία. Κατά κάποιο
τρόπο ήταν ένα διττό εγχείρημα, παιχνίδι και πείραμα μαζί, που έδινε έμφαση στην
ίδια την διαδικασία, την ανταλλαγή ιδεών, την εξερεύνηση τόσο της πόλης και των
φυσικών ορίων της όσο και τη διερεύνηση των δικών μας δημιουργικών και
εννοιολογικών ζητημάτων. Σημείο εκκίνησης για το Κάλεσμα #1 ήταν τρεις
τοποθεσίες στην Αθήνα, οι οποίες είχαν αναφορές στην καθημερινότητα και στο έργο
του κάθε ενός από εμάς. Η οικειοποίηση του έργου του κάθε ενός μας από τους
άλλους δύο ήταν αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της πορείας. Σε ένα βαθμό θα
μπορούσε να χαρακτηριστεί ως τόλμημα που τελικά καθόρισε την δομή των δράσεων
του Μαΐου 2017. Μετά από εκτεταμένη έρευνα και μελέτη δημιουργήσαμε μια
«διαδρομή» σύνδεσης των τριών σημείων μέσα στην πόλη.
Πότε γνωριστήκατε οι τρεις εικαστικοί καλλιτέχνες και ποια συγκυρία σας
‘ένωσε’;
Γνωριστήκαμε σε ένα residency καλλιτεχνών στην Κρήτη στο Art Amari, τον Οκτώβριο
του 2016. Είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία και επικοινωνία κι έτσι με την επιστροφή
μας στην Αθήνα θελήσαμε να δοκιμάσουμε να κάνουμε κάτι μαζί μέσα από ένα
καινούργιο εγχείρημα. Ήταν μια απόφαση που ζητούσε χώρο και χρόνο και από τους
τρεις μας, μέχρι να ορίσουμε το κατάλληλο πλαίσιο που μας ικανοποιεί ως
δημιουργούς, για να έχει νόημα και αποτέλεσμα αυτή η πρωτοβουλία.
Μιλήστε μας για την επιλογή των τριών τόπων της Αττικής για τη δράση σας
το Μάιο 2017.
Όπως ήδη αναφέραμε, οι τρεις τόποι που επιλέξαμε, έναν ο καθένας μας, έχουν
αναφορές τόσο σε προσωπικά βιώματα όσο και στο έργο μας. Έτσι με έναν τρόπο
ορίζονται τα θέματα που αφορούν και απασχολούν ευρύτερα το εικαστικό μας έργο.
Στο ρέμα του Χαλανδρίου, σε μια διαδρομή που ακολουθεί τον αρχαίο
δρόμο μεταφοράς του Πεντελικού μαρμάρου για το χτίσιμο της Ακρόπολης,
η συνύπαρξη του δομημένου περιβάλλοντος με τη φύση ορίζει μια επιμήκη
ισορροπία, ενώ οι αναλογίες μήκους, πλάτους του ρέματος και ύψους των δέντρων
εναλλάσσονται συνεχώς και προσκαλούν τον επισκέπτη σε μια συνεχή προσπάθεια
αναζήτησης των εκάστοτε ορίων. Tο ξέφωτο του Προφήτη Ηλία με τα πολύ ψηλά
δέντρα, είναι ένα σημείο κοινωνικής αλληλεπίδρασης, όπου η ροή της κίνησης
συνυπάρχει με την παύση. Αντίστοιχα ο βράχος στον Βύρωνα, είναι ένα σημείο όπου
ο αστικός ιστός συναντά και αναμετριέται με το φυσικό στοιχείο. Πέρα από το
γεγονός ότι ο βράχος σε καθηλώνει με την παρουσία του, το μέγεθός του και την
έντονη καθετότητα, ορίζει το μέτρο της σχέσης της φύσης με τον άνθρωπο μέσα από
μια ιδιαίτερη συνύπαρξη. Τέλος η ταράτσα της πολυκατοικίας στο Παγκράτι θέτει μια
διαφορετική κλίμακα και αντίληψη της πόλης σε συνδυασμό με το ύψος των 8
ορόφων και την γειτνίασή της με ορισμένα από τα σημαντικότερα μνημεία της
Αθήνας, όπως είναι το Καλλιμάρμαρο Στάδιο και η Ακρόπολη. Αποτελεί την κατάληξη
της διαδρομής του Καλέσματος #1 και σε ένα βαθμό συμπυκνώνει την πληροφορία
που παρέχουν οι άλλες δυο τοποθεσίες.
Παρουσιάστε μας ο καθένας σας δύο τουλάχιστον δυνατά σημεία-εμπειρίες
από την συμμετοχή σας. Υπήρξαν εκπλήξεις;
Δήμητρα: Οι εκπλήξεις που υπήρξαν ήταν ευχάριστες, το γεγονός ότι συντονιζόμαστε
τόσο καλά, είμαστε τρεις αρκετά διαφορετικοί άνθρωποι αλλά με πολύ δυνατά κοινά
στοιχεία. Είναι πολύ ωραίο όταν συμβαίνει.
Στο βράχο το φως άλλαζε γρήγορα και εμείς το ακολουθούσαμε παίζοντας και
συνομιλώντας με τις φόρμες που δημιουργούσε.
Λία: Αλληλοσυμπληρωνόμαστε δημιουργικά και αυτό βοήθησε πολύ σε στιγμές που
χρειάστηκε να παρθούν αποφάσεις προς επίλυση δημιουργικών ζητημάτων και να
δοθούν απαντήσεις σε επιμέρους θεωρητικά ερωτήματα.
Άλλο ένα παράδειγμα ευχάριστης έκπληξης ήταν η στιγμή που ανακαλύψαμε τα
πεταμένα κομμάτια μαρμάρου, καθώς και άλλα δομικά υλικά στην κοίτη του ρέματος,
μετά από αρκετές επιτόπιες έρευνες στους χώρους αναφοράς. Τα υλικά αυτά άμεσα
και φυσικά έγιναν το βασικό υλικό που ένωσε με κάποιο τρόπο τις τοποθεσίες και
καθόρισαν την πορεία και την δομή του έργου.
Στο ρέμα οι ενεργοί και ενθουσιώδεις συμμετέχοντες καθόρισαν το ρυθμό και την
ταχύτητα καθαρισμού των μαρμάρων.
Παναγιώτης: Ένα έντονο στοιχείο ήταν αυτή η πολύμηνη δημιουργική συμβίωση των
τριών μας, ο συνεχής διάλογος, άλλοτε περπατώντας και άλλες φορές γύρω από ένα
τραπέζι με φαγητό, το παιχνίδι με το προσωπικό έργο του καθενός μας και η
ενσωμάτωσή του στο Κάλεσμα. Κάτι όμορφο που μου έχει μείνει είναι τα παιδιά που
τοποθετούσαν τα μάρμαρα πάνω σε έναν κορμό στο ρέμα φτιάχνοντας μαζί με εμάς
την ραχοκοκαλιά του.
Πώς έχετε βιώσει τη συμμετοχή του κόσμου, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη το
γενικό μούδιασμα που επικρατεί λόγω της περιρρέουσας ατμόσφαιρας και της
εσωτερικής ψυχολογικής αναστάτωσης στον καθένα μας;
Κατά την παρουσίαση των τριών επιμέρους παρεμβάσεων υπήρχε σίγουρα
αμεσότητα και συμμετοχή του κοινού. Πιο συγκεκριμένα, στο ρέμα ήταν έκδηλη η
διάθεση του κόσμου να λάβει ενεργά μέρος στη διαδικασία που περιλάμβανε
ανακάλυψη και καθαρισμό των μαρμάρων και λοιπών δομικών υλικών με νερό,
καθώς και την πρώτη τους επανατοποθέτηση στο χώρο. Αντίστοιχα στο βράχο και
στην ταράτσα υπήρξε μια διαφοροποιημένη εμπλοκή του κοινού στην δράση. Η
κίνηση του κόσμου μέσα στο χώρο του έργου και η θέασή του, τους προσέφερε μια
διαφορετική αντίληψη του χώρου, όπως για παράδειγμα η σχέση του κοίλου του
θεάτρου με τον βράχο στον Βύρωνα. Αυτό προκάλεσε μια νέα ανάγνωση και μια κατά
κάποιο τρόπο ανακάλυψη της πόλης μέσα από τις παρεμβάσεις του [Ανοιχτού]
Καλέσματος και τη συζήτηση που αυτές προκάλεσαν.
Ποια είναι τα ‘παραδοτέα’ της δράσης με την ολοκλήρωση των
παρεμβάσεων στα τρία σημεία της Αττικής;
Το παραδοτέο της δράσης, αν μπορούσαμε να το ονομάσουμε έτσι, είναι για μας
αυτή η πορεία από τις παρυφές της πόλης προς το κέντρο της, από τη μεγάλη
κλίμακα στην μικρή, από τη φύση στο δομημένο περιβάλλον, ο διάλογος και τα
ζητήματα που αυτή η διαδικασία δημιούργησε. Σαφώς ήταν πολύ όμορφο και θετικό
γεγονός, η ενεργοποίηση διαφορετικών χώρων, από το ρέμα στο Χαλάνδρι μέχρι την
τυπική ταράτσα μιας παλιάς πολυκατοικίας του κέντρου, μέσα από μια δημιουργική
πρωτοβουλία. Η συνεργασία των καλλιτεχνών και η από κοινού έρευνα καθώς και ο
ζωτικός χώρος που δόθηκε στον κόσμο ώστε όχι μόνο να γίνει θεατής αλλά και
συμμετέχων στην όλη δημιουργική διαδικασία, αποτελεί μια παρακαταθήκη που
μπορεί να ενεργοποιηθεί ξανά για αντίστοιχες μελλοντικές πρωτοβουλίες που έχουν
ως στόχο τόσο την συνεργασία των καλλιτεχνών μεταξύ τους όσο και την ενεργό
εμπλοκή του κοινού.
Θα συνεχισθεί στο μέλλον σε άλλους Τόπους με άλλα συμφραζόμενα;
Τον ερχόμενο Οκτώβριο (2017) το [Ανοιχτό] Κάλεσμα θα παρουσιαστεί στη
Θεσσαλονίκη, όπου θα πραγματοποιηθεί το Κάλεσμα # 2 στα πλαίσια του
Παράλληλου Προγράμματος της 6ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης 2017.
Θα γίνουν ταυτόχρονα τρεις εικαστικές παρεμβάσεις, οι οποίες θα αποτελέσουν ένα
κοινό, in situ έργο, αυτή τη φορά με την συμμετοχή δημιουργών που ζουν στην πόλη
της Θεσσαλονίκης Θα ανακοινωθεί ένα ανοιχτό κάλεσμα για εικαστικούς και
αρχιτέκτονες και το έργο θα είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας συνεργασίας και
επικοινωνίας ανάμεσα στους καλλιτέχνες.
Σας ενδιαφέρει να συνεργαστείτε άμεσα με σχολεία, πανεπιστήμια,
εκπαιδευτικούς φορείς, παιδιά, εφήβους, φοιτητές, εστιαζόμενοι στην
κοινωνική ενδυνάμωση των συμμετεχόντων και στην προαγωγή της
δημιουργικότητάς τους πέρα από το καλλιτεχνικό δημιούργημα;
Το εγχείρημα του Καλέσματος είναι πρόσφατο και αρκετά απαιτητικό στην
προετοιμασία του έτσι ώστε δεν υπήρξε μέχρι τώρα επαρκής χρόνος για μια ανάλογη
συνεργασία που κατά τα άλλα μας ενδιαφέρει πολύ για αυτό και δηλώνουμε ανοιχτοί
για μια μελλοντική υλοποίησή της.
Δώστε μας το όραμά σας για το άμεσο μέλλον αναφορικά με την
προσωπική σας πορεία και τη συλλογική πορεία των τριών σας μαζί.
Όπως ήδη αναφέραμε, ετοιμάζουμε τη δράση σχεδιασμένη για τη Θεσσαλονίκη, με
το [Ανοιχτό] Κάλεσμα για εικαστικούς και αρχιτέκτονες που ζουν στην πόλη. Θα
θέλαμε το [Ανοιχτό] Κάλεσμα να πραγματοποιηθεί και σε άλλες πόλεις,
επεκτείνοντας το διάλογο ανάμεσα στους καλλιτέχνες, τα σημεία αναφοράς των
έργων και τους εκάστοτε χώρους, να γίνει δηλαδή μια ενεργή πλατφόρμα έρευνας
και δημιουργίας που θα κινητοποιήσει περισσότερους ανθρώπους.
Eισαγωγικό κείμενο & επιμέλεια συνέντευξης: Mαρία A. Aγγελή

CULTURENOW 05-10-2017
(Ανοιχτό) Κάλεσμα #2 ΘεσσαλοΝίκη στην 6η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης 
Η δράση (Ανοιχτό) Κάλεσμα #2 ΘεσσαλοΝίκη μας καλεί στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, το Σαββατοκύριακο 7 και 8 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο του παράλληλου προγράμματος της 6ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης “Φαντασιακές Εστίες-Imagined Homes”.
http://www.culturenow.gr/anoixto-kalesma-2-thessaloniki-stin-6i-mpienale-sygxronis-texnis-thessalonikis/

PARALLAXI 02-08-2017
Κάλεσμα συμμετοχής σε καλλιτέχνες
Κάλεσμα #2
Ο άξονας Αριστοτέλους σηματοδοτεί την ριζική αλλαγή και μετεξέλιξη της πόλης, μετά την πυρκαγιά του 1917, τόσο πολεοδομικά όσο και αρχιτεκτονικά. Την ίδια στιγμή σηματοδοτεί την μετάβαση της πόλης από το Οθωμανικό και πολυεθνικό παρελθόν της σε ένα εθνικό, με την αναβίωση ενός νεοβυζαντινού ρυθμού που χαρακτηρίζει την αρχιτεκτονική μορφή των κτηρίων που πλαισιώνουν τον άξονα.
http://parallaximag.gr/agenda/events/kalesma-symmetochis-se-kallitechnes

CULTURENOW 10-05-2017
Σειρά δράσεων από το [Ανοιχτό] Κάλεσμα
Το [Ανοιχτό] Κάλεσμα είναι ένα πλαίσιο δράσεων και παρεμβάσεων στην πόλη που αναπτύσσει το διάλογο ανάμεσα στους καλλιτέχνες, τα σημεία αναφοράς των έργων και τους εκάστοτε χώρους.
http://www.culturenow.gr/seira-draseon-apo-anoixto-kalesma/

ΑΝΑΠΟΔΑ 12-05-2017

Σειρά δράσεων από το [Ανοιχτό] Κάλεσμα

Το [Ανοιχτό] Κάλεσμα είναι ένα εγχείρημα που διερευνά τα όρια της αλληλεπίδρασης και του διαλόγου του εικαστικού έργου των καλλιτεχνών στο πλαίσιο που ορίζει το φυσικό και το αστικό τοπίο καθώς και μία αναμέτρηση με τα ζητήματα που αυτό δημιουργεί.
https://anapoda.news/2017/05/seira-draseon-apo-to-anoixto-kalesma/